Gek hè, je adem inhouden?
Niet bewust natuurlijk. Dan loop je blauw aan – dat is een serieus probleem.
Minder serieus, maar toch ook serieus is misselijk worden. En spanning in je buik of hyperventileren, doordat je te weinig ademhaalt. Het lijkt net alsof je een strakke band hebt om je middenrif. Niet prettig. Daardoor heb je weinig ademruimte.
Gevolg weinig energie
Je bent lusteloos en prikkelbaar. Waardoor je niet veel kunt hebben. En je bent moe. Niet ‘moe maar voldaan’ – maar ‘moe met de tong op je schoenen’. Je hangt op de bank: ‘Hè hè… even bijkomen, even niets doen’ – maar ontspannen lukt je niet. En energie krijg je er ook niet van. Herken je dat?
Dit gebeurt automatisch
Je adem inhouden – weinig ademhalen – gebeurt automatisch als je schrikt. En bij stress of spanning. Vaak ook als je druk bent – haal je minder adem. Het is niet iets wat je bewust doet. Het gebeurt gewoon.
Je ontwikkelt een onbewust patroon
Als dit vaak genoeg gebeurt, dan ontwikkel je een patroon (overleefpatroon). Een ademhalingspatroon met te weinig adem. Het wordt een gewoonte. Net als met alles wat vaak herhaald wordt.
Waarom dat goed nieuws is, vertel ik je zo. Eerst wil ik je een voorbeeld geven: Hoe een gewoonte-patroon ontstaat.
Denk maar aan leren fietsen. Eerst weet je niet hoe. Je wordt op het zadel gezet. Je handen aan het stuur en je voeten op de trappers. Maar dan fiets je nog niet. Met je voeten op de trappers word je door je vader of moeder vastgehouden en voortgeduwd. Je trappers draaien rond en je krijgt al een beetje het gevoel te pakken. Nu de balans nog.
Terwijl je wordt vastgehouden trap je de trappers rond. En je stuurt. Zo leer je met hulp je balans verkennen en vergroten. Tot het moment dat je wordt losgelaten… De handen laten je even los – een heel klein stukje. Eerst gaat het nog wat wiebelig, maar algauw heb je de slag te pakken. En ineens kun je fietsen.
Ongelofelijk – je verleert het nooit meer. Je hoeft er niet meer over na te denken. Dit komt omdat je lichaam (je brein en zenuwstelsel) het vermogen heeft neurologische paadjes aan te leggen. Het gaat nu automatisch. En dat is goed nieuws. Het betekent namelijk ook, dat je nieuwe paadjes ‘bewust’ kunt aanleggen.
Het vermogen een nieuw patroon te ontwikkelen
Een voorbeeld: je leerde fietsen. Okay, dat kun je nu. Maar dan wil je gaan wielrennen. De beste worden. Wedstrijden fietsen – eerste worden.
Je kan fietsen en toch moet je oefenen om goed te worden in wielrennen: andere houding, spiergebruik en ademhaling. Ook voeding en slaap zijn belangrijk. Je volgt een dagelijks schema. Zo ontstaat een oefen-rust-voedings-slaappatroon, doordat je dit dagelijks herhaalt. Daarna hoef je er niet meer zo over na te denken. Nieuwe paadjes zijn aangelegd. Het is een gewoonte worden. Dat kost minder energie.
Daardoor veranderen dingen in je leven
Voor jou fijn om te weten: Het is zeker mogelijk om patronen en gewoontes in je leven – die niet meer werken – te veranderen. Laat dit een houvast voor je zijn. Ook als je nu op een punt in je leven bent dat je beperkt wordt door angst en paniekaanvallen. Of een burn-out hebt of veel stress en spanning ervaart.
Je mag vertrouwen op de wijsheid van je lichaam
Er ontstaan nieuwe paadjes en patronen:
- iets wat vastzit, kan weer stromen
- waar spanning zit, kun je ontspannen
- waar weinig ademruimte is, kun je je ademruimte vergroten
Daarom: zacht zijn naar jezelf
Dan mag je ook zacht zijn naar jezelf. Het heeft geen zin om kritisch te zijn als iets (nog) niet lukt. Je kent ze vast wel die kritische stemmetjes in je hoofd. Maar als je nog geen nieuw paadje hebt aangelegd, dan val je in het onbewuste (overleef) patroon. Zo simpel is het.
Wil je ervaren hoe het voelt als het echt ontspant in je lijf. En wat dat voor jou doet, ook emotioneel? Maak gerust een afspraak voor een gratis sessie. Klik hier.